Wij geven veel trainingen en workshops. We zien deelnemers van allerlei pluimage, maar één ding hebben de meesten gemeenschappelijk: een duidelijke voorkeur voor praktijk en tools t.o.v. onderliggende theorie. En dat snappen we ook wel. Je wilt ten slotte het geleerde meteen in de praktijk brengen. Dus uiteraard zijn onze trainingen voor het grootste deel op de praktijk gericht, met heel veel praktijkvoorbeelden, en oefeningen. En tools. Maar toch vinden wij het belangrijk een goede balans aan te brengen tussen praktijk en theorie.
“Gimme the tools!” Dat lijkt het credo als we inventariseren wat de wensen en verwachtingen van de training zijn. Wij framen die verwachting direct bij de start: “Ja, we bieden veel tools. Maar het is cruciaal dat je begrijpt waarom de tools werken, zodat je ze kunt aanpassen aan je eigen lokale context.” Tools zonder begrip zijn trucjes. Niks mis mee op zich. Het probleem is alleen dat trucs alleen werken in stabiele voorspelbare omgevingen. Elke keer als je de truc toepast, krijg je dan hetzelfde resultaat. Fantastisch! Niet meer over nadenken! Helaas bevinden we ons tegenwoordig nauwelijks meer in stabiele voorspelbare omgevingen. En de hele gedachte achter agile werken is juist dat we moeten leren omgaan met niet stabiele, niet voorspelbare omgevingen. Dus heb je geen trukendoos nodig, maar een gereedschapskist. Met de bijbehorende vakkennis om te weten welk gereedschap je waarvoor gebruikt. En waarom…
En daarom besteden we ook ruim aandacht aan de onderliggende principes. Waarom werken de tools nou eigenlijk? En in welke context? Zodat je het gebruik ervan kunt aanpassen op jouw situatie. Zodat je de onderliggende theorie kunt gebruiken om tools te combineren en nieuwe tools te ontdekken. We laten de deelnemers ruimschoots zelf met de materie werken en met elkaar van gedachten wisselen hoe en wanneer iets toe te passen.
Instemmende knikjes als we onze uitleg over balans tussen theorie en praktijk geven. En toch zien we steeds dezelfde sticky notes weer bij de tussentijdse evaluaties: “Nog meer tools graag!” De wens naar praktische tools is diepgeworteld. Zie het als het verschil tussen het volgen van een receptenboek en een chef. Een recept volgen is een trucje. Zolang de omstandigheden hetzelfde blijven, kun je prima scoren met je favoriete gerecht. Maar een chef kun je een setje losse ingrediënten geven, en hij schotelt je een fantastisch nieuw gerecht voor. En dat is wat wij graag willen bereiken met onze workshops: we willen mensen helpen een chef te worden op hun gebied, geen receptenboekvolger.
De wens naar tools is een begrijpelijke. Ook wijzelf betrappen ons er regelmatig op. Maar het is ook een potentiele valkuil waarvan je je bewust moet zijn. Dus de volgende keer dat je je innerlijke stemmetje “Gimme the tools!” hoort roepen, neem dan even gas terug en probeer te beredeneren waarom en wanneer iets werkt en wanneer niet. Spar erover met collega’s. In onze workshops krijg je daar in elk geval volop ruimte voor.